-
1 candidatus
candidatus candidatus, i m кандидат, претендент -
2 candidātus
candidātus ī, m [candidus], a candidate for office (clothed in a white toga): praetorius, a candidate for the praetorship: consularis: aedilitas alcui candidato data: munia candidatorum: tribunicii, L.: officiosissima natio candidatorum.* * *Icandidata, candidatum ADJdressed in white/whitened clothesIIcandidate (office) (white toga); aspirant/office seeker; one who strives forIII -
3 candidatus
[st1]1 [-] candĭdātus, a, um: vêtu d’une toge blanche (blanchie à la craie, pour solliciter une charge publique). - candidata, ae, f.: Quint. femme qui brigue (une fonction), candidate. [st1]2 [-] candĭdātus, i, m.: candidat, qui brigue une charge. [st1]3 [-] candĭdātŭs, ūs, m.: candidature.* * *[st1]1 [-] candĭdātus, a, um: vêtu d’une toge blanche (blanchie à la craie, pour solliciter une charge publique). - candidata, ae, f.: Quint. femme qui brigue (une fonction), candidate. [st1]2 [-] candĭdātus, i, m.: candidat, qui brigue une charge. [st1]3 [-] candĭdātŭs, ūs, m.: candidature.* * *Candidatus, pen prod. Plaut. Vestu de blanc.\Candidati. Cic. Qui briguent quelque office ou estat.\Candidatus firmior. Cic. Qui ha bonne brigue.\Candidati principis aut Caesaris. Sueton. Ceulx qui ont nominations et placet du Roy à quelque dignité.\Candidati. Toutes personnes qui poursuyvent et taschent à parvenir à quelque chose. -
4 candidatus
1. candidātus, a, um (candidus), weiß gekleidet, I) im allg.: candidatus cedit hic mastigia, Plaut.: vectores nautaeque candidati coronatique, Suet. – praeturae, Ascon. in Cic. or. in tog. cand. p. 76, 15 K. – II) insbes., u. zwar subst., A) candidātus, ī, m., der (mit glänzend weißer Toga bekleidete) Bewerber um ein Amt, der Kandidat, 1) eig.: c. consularis, c. praetorius, c. tribunicius, Cic.: c. consulatus, Liv. epit. u. Suet.: c. quaesturae, Suet.: c. sacerdotii, Sen. – candidatus Caesaris, ein von C. bes. empfohlener Kandidat, Vell. 2, 124, 4: dah. sprichw., petis tamquam Caesaris candidatus, d.i. des Erfolgs gewiß, Quint. 6, 3, 62. – candidatus principis, zur Zeit der Kaiser = der quaestor, der, vom Kaiser selbst dazu erwählt, dessen Reden u. Reskripte verlas (vgl. Ulp. dig. 1, 13), Symm. ep. 2, 80 (81) u.a. – 2) übtr., jeder, der um etw. sich bewirbt, bemüht, auf etw. Anspruch macht od. machen kann, candidatus (Bewerber) non consulatus tantum, sed immortalitatis et gloriae, Plin. pan.: c. eloquentiae, Quint.: c. crucis, der bald gekreuzigt werden wird, Apul.: c. socer, der sich um die Schwiegervaterschaft bewirbt, Apul. apol. 99. – B) candidāta, ae, f., die Bewerberin, sacrificii, Ps. Quint. decl. 252 extr.————————2. candidātus, ūs, m. (candidus), die Kandidatur, Cod. Theod. 6, 4, 21. § 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > candidatus
-
5 candidatus [1]
1. candidātus, a, um (candidus), weiß gekleidet, I) im allg.: candidatus cedit hic mastigia, Plaut.: vectores nautaeque candidati coronatique, Suet. – praeturae, Ascon. in Cic. or. in tog. cand. p. 76, 15 K. – II) insbes., u. zwar subst., A) candidātus, ī, m., der (mit glänzend weißer Toga bekleidete) Bewerber um ein Amt, der Kandidat, 1) eig.: c. consularis, c. praetorius, c. tribunicius, Cic.: c. consulatus, Liv. epit. u. Suet.: c. quaesturae, Suet.: c. sacerdotii, Sen. – candidatus Caesaris, ein von C. bes. empfohlener Kandidat, Vell. 2, 124, 4: dah. sprichw., petis tamquam Caesaris candidatus, d.i. des Erfolgs gewiß, Quint. 6, 3, 62. – candidatus principis, zur Zeit der Kaiser = der quaestor, der, vom Kaiser selbst dazu erwählt, dessen Reden u. Reskripte verlas (vgl. Ulp. dig. 1, 13), Symm. ep. 2, 80 (81) u.a. – 2) übtr., jeder, der um etw. sich bewirbt, bemüht, auf etw. Anspruch macht od. machen kann, candidatus (Bewerber) non consulatus tantum, sed immortalitatis et gloriae, Plin. pan.: c. eloquentiae, Quint.: c. crucis, der bald gekreuzigt werden wird, Apul.: c. socer, der sich um die Schwiegervaterschaft bewirbt, Apul. apol. 99. – B) candidāta, ae, f., die Bewerberin, sacrificii, Ps. Quint. decl. 252 extr.
-
6 candidatus
1.candĭdātus, a, um, adj. [candidus, like albatus, atratus, from albus, ater].I.In adj. uses,A.Lit., clothed in white (only in Plaut. and in post-Aug. prose;B.Cic., Hor., and Plin. use albatus): aequius vos erat Candidatas venire hostiatasque,
Plaut. Rud. 1, 5, 12:mastigia,
id. Cas. 2, 8, 10; *Suet. Aug. 98; Prud. steph. 1, 67.—Trop.:II.farinulentā cinere sordide candidati homunculi,
App. M. 9, p. 222, 33; cf. candido.—Subst.A.candĭdātus. i, m., a candidate for office, because clothed in a glittering white toga; cf. Dict. of Antiq. (class. and freq.).1.Lit.:2.praetorius,
a candidate for the prœtorship, Cic. Mur. 27, 57:tribunicii,
id. Q. Fr. 2, 14 (15), 4; Liv. 4, 6, 10:consulatus,
Plin. Pan. 95 fin.; Suet. Caes. 24; id. Aug. 4:aedilitatis ac mox praeturae,
id. Vesp. 2:quaesturae,
id. Tib. 42:summae equestris gradus, i. e. praefecturae,
id. Galb. 14:sacerdotiorum,
Sen. Ben. 7, 28, 2.—From their obsequious demeanor towards the electors, called officiosissima natio candidatorum,
Cic. Pis. 23, 55:improbitati irasci candidatorum,
id. Mil. 16, 42:aedilitas alicui candidato data,
id. Verr. 2, 5, 14, § 37:candidatus Caesaris,
a candidate especially recommended by Cœsar, Vell. 2, 124, 4; cf. Suet. Caes. 41; id. Aug. 56; Tac. A. 1, 15.—Hence prov.:petis tamquam Caesaris candidatus,
i. e. certain of the result, Quint. 6, 3, 62.—In the time of the emperors:candidati Principis,
quœstors appointed by the emperor himself to read his speeches and rescripts, Dig. 1, 13; Sid. Ep. 2, 80; cf. Tac. A. 16, 27; Suet. Aug. 65; id. Tit. 6.—Trop., he who strives after or aims at a thing, a candidate or a claimant of something (post-Aug.):B.candidatus non consulatus tantum, sed immortalitatis et gloriae,
Plin. Pan. 63, 1:majus est opus atque praestantius, ad quod ipse (sc. orator) tendit, et cujus est velut candidatus,
Quint. 12, 2, 27:Atticae eloquentiae, id. prooem. § 13: crucis,
i. e. soon to suffer crucifixion, App. M. 1, p. 108:aeternitatis,
Tert. Res Carn. 58:philosophiae,
Symm. Ep. 1, 41.—candĭdāta, ae, f., one who seeks or solicits an office, a candidate (rare and postAug.):2.sacerdotii,
Quint. Decl. 252 fin.candĭdātus, ūs, m. [id.], a candidacy, Cod. Th. 6, 4, 21, § 1. -
7 candidatus
I candidātus, a, um [ candidus ] II candidātus, ī m.1) домогающийся должности, претендент на пост (в этом случае надевалась белая тога), кандидат (consularis, praetorius, tribunicius Pl)c. immortalitatis PJ — стремящийся к бессмертиюc. socer Ap — добивающийся или готовящийся стать тестемc. crucis Ap — человек, которому не миновать казни на кресте2) императорский телохранитель AmmIII candidātus, ūs m.кандидатура CTh -
8 candidatus [2]
2. candidātus, ūs, m. (candidus), die Kandidatur, Cod. Theod. 6, 4, 21. § 1.
-
9 candidatus
домогающийся места или должности;cand. Principis, чиновники, которые прочитывали рескрипты императора в сенате (1. 1 § 2. 4 D. 1, 13).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > candidatus
-
10 candidatus
, candidati mпретендент на пост должностного лица, кандидат -
11 Empria candidatus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Empria candidatus
-
12 Parataxonus candidatus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Parataxonus candidatus
-
13 candidata
1.candĭdātus, a, um, adj. [candidus, like albatus, atratus, from albus, ater].I.In adj. uses,A.Lit., clothed in white (only in Plaut. and in post-Aug. prose;B.Cic., Hor., and Plin. use albatus): aequius vos erat Candidatas venire hostiatasque,
Plaut. Rud. 1, 5, 12:mastigia,
id. Cas. 2, 8, 10; *Suet. Aug. 98; Prud. steph. 1, 67.—Trop.:II.farinulentā cinere sordide candidati homunculi,
App. M. 9, p. 222, 33; cf. candido.—Subst.A.candĭdātus. i, m., a candidate for office, because clothed in a glittering white toga; cf. Dict. of Antiq. (class. and freq.).1.Lit.:2.praetorius,
a candidate for the prœtorship, Cic. Mur. 27, 57:tribunicii,
id. Q. Fr. 2, 14 (15), 4; Liv. 4, 6, 10:consulatus,
Plin. Pan. 95 fin.; Suet. Caes. 24; id. Aug. 4:aedilitatis ac mox praeturae,
id. Vesp. 2:quaesturae,
id. Tib. 42:summae equestris gradus, i. e. praefecturae,
id. Galb. 14:sacerdotiorum,
Sen. Ben. 7, 28, 2.—From their obsequious demeanor towards the electors, called officiosissima natio candidatorum,
Cic. Pis. 23, 55:improbitati irasci candidatorum,
id. Mil. 16, 42:aedilitas alicui candidato data,
id. Verr. 2, 5, 14, § 37:candidatus Caesaris,
a candidate especially recommended by Cœsar, Vell. 2, 124, 4; cf. Suet. Caes. 41; id. Aug. 56; Tac. A. 1, 15.—Hence prov.:petis tamquam Caesaris candidatus,
i. e. certain of the result, Quint. 6, 3, 62.—In the time of the emperors:candidati Principis,
quœstors appointed by the emperor himself to read his speeches and rescripts, Dig. 1, 13; Sid. Ep. 2, 80; cf. Tac. A. 16, 27; Suet. Aug. 65; id. Tit. 6.—Trop., he who strives after or aims at a thing, a candidate or a claimant of something (post-Aug.):B.candidatus non consulatus tantum, sed immortalitatis et gloriae,
Plin. Pan. 63, 1:majus est opus atque praestantius, ad quod ipse (sc. orator) tendit, et cujus est velut candidatus,
Quint. 12, 2, 27:Atticae eloquentiae, id. prooem. § 13: crucis,
i. e. soon to suffer crucifixion, App. M. 1, p. 108:aeternitatis,
Tert. Res Carn. 58:philosophiae,
Symm. Ep. 1, 41.—candĭdāta, ae, f., one who seeks or solicits an office, a candidate (rare and postAug.):2.sacerdotii,
Quint. Decl. 252 fin.candĭdātus, ūs, m. [id.], a candidacy, Cod. Th. 6, 4, 21, § 1. -
14 firmus
[st1]1 [-] firmus, a, um: a - solide, résistant, ferme. - firmi rami, Caes. BG. 7, 73, 2: branches résistantes. - area firma templis sustinendis, Liv. 2, 5, 4: terrain assez solide pour supporter des temples. - firmus et valens, Cic Fam. 16, 8, 1: solide et bien portant. - nondum satis firmo corpore, Cic. Fam. 11, 27, 1: d'une santé physique encore trop faible. b - fig. solide, fort. - firma civitas, Cic. Lael. 23: état fort. - res publica firma atque robusta, Cic. Rep. 2: état solide et dans la plénitude de sa force. - tres potentissimi ac firmissimi populi, Caes. BG. 1, 3, 8: trois peuples les plus puissants et aux assises les plus solides. - evocatorum firma manus, Cic. Fam. 15, 4, 3: une troupe solide de vétérans rappelés. - cohortes minime fermae ad dimicandum, Caes. BG. 7, 60, 2: cohortes sans consistance pour le combat. - exercitus satis firmus ad tantum bellum, Liv. 23, 25, 6: armée assez solide pour une si grande guerre. - poét. fundus pascere firmus, Hor. Ep. 1, 17, 47: terre suffisante pour faire vivre. - firmissima consolatio, Tusc. 3, 79: consolation très forte, très efficace. c - solide, consistant, nourrissant. - firmius est triticum quam milium, Cels. 2, 18: le blé est plus nourrissant que le millet. --- Varr. R. 2, 11, 2. - sunt et Amineae vites, firmissima vina, Virg. G. 2, 97: il y a aussi les vignes d'Aminée, vins pleins de corps. --- Gell. 13, 5, 8. d - solide, durable. - concordi populo nihil est immutabilius, nihil firmius, Cic. Rep. 1, 49: rien de plus stable, de plus solide que le régime populaire où règne la concorde. e - ferme, constant, inébranlable. - opinio firma et stabilis, Cic. Br. 114: opinion ferme et invariable. - vir in suscepta causa firmissimus, Cic. Mil. 91: homme inébranlable dans la défense d'une cause adoptée. - firmus proposito, Vell. 2, 63: inébranlable dans sa résolution. - firmissimus irā, Ov. M. 7, 457: dont la colère est inflexible. - in sententia firmiores, Cic. Balb. 27, 61: plus affermis dans leur opinion. - cf. Cic. Caecil. 29 ; Balb. 61. g - solide, sur quoi l'on peut compter, sûr. - vitae sine metu degendae praesidia firmissima, Cic. Fin. 1, 35: garants les plus sûrs d'une vie à l'abri de la crainte. - ex infidelissimis sociis firmissimos reddere, Cic. Fam. 15, 4, 14: faire que les alliés, d'infidèles qu'ils étaient, deviennent les plus solidement attachés. - firmior candidatus, Cic. Att. 1, 1, 2: candidat plus sûr du succès. [st1]2 [-] Firmus, i, m., Firma, ae, f.: nom d'homme, nom de femme. --- Inscr.* * *[st1]1 [-] firmus, a, um: a - solide, résistant, ferme. - firmi rami, Caes. BG. 7, 73, 2: branches résistantes. - area firma templis sustinendis, Liv. 2, 5, 4: terrain assez solide pour supporter des temples. - firmus et valens, Cic Fam. 16, 8, 1: solide et bien portant. - nondum satis firmo corpore, Cic. Fam. 11, 27, 1: d'une santé physique encore trop faible. b - fig. solide, fort. - firma civitas, Cic. Lael. 23: état fort. - res publica firma atque robusta, Cic. Rep. 2: état solide et dans la plénitude de sa force. - tres potentissimi ac firmissimi populi, Caes. BG. 1, 3, 8: trois peuples les plus puissants et aux assises les plus solides. - evocatorum firma manus, Cic. Fam. 15, 4, 3: une troupe solide de vétérans rappelés. - cohortes minime fermae ad dimicandum, Caes. BG. 7, 60, 2: cohortes sans consistance pour le combat. - exercitus satis firmus ad tantum bellum, Liv. 23, 25, 6: armée assez solide pour une si grande guerre. - poét. fundus pascere firmus, Hor. Ep. 1, 17, 47: terre suffisante pour faire vivre. - firmissima consolatio, Tusc. 3, 79: consolation très forte, très efficace. c - solide, consistant, nourrissant. - firmius est triticum quam milium, Cels. 2, 18: le blé est plus nourrissant que le millet. --- Varr. R. 2, 11, 2. - sunt et Amineae vites, firmissima vina, Virg. G. 2, 97: il y a aussi les vignes d'Aminée, vins pleins de corps. --- Gell. 13, 5, 8. d - solide, durable. - concordi populo nihil est immutabilius, nihil firmius, Cic. Rep. 1, 49: rien de plus stable, de plus solide que le régime populaire où règne la concorde. e - ferme, constant, inébranlable. - opinio firma et stabilis, Cic. Br. 114: opinion ferme et invariable. - vir in suscepta causa firmissimus, Cic. Mil. 91: homme inébranlable dans la défense d'une cause adoptée. - firmus proposito, Vell. 2, 63: inébranlable dans sa résolution. - firmissimus irā, Ov. M. 7, 457: dont la colère est inflexible. - in sententia firmiores, Cic. Balb. 27, 61: plus affermis dans leur opinion. - cf. Cic. Caecil. 29 ; Balb. 61. g - solide, sur quoi l'on peut compter, sûr. - vitae sine metu degendae praesidia firmissima, Cic. Fin. 1, 35: garants les plus sûrs d'une vie à l'abri de la crainte. - ex infidelissimis sociis firmissimos reddere, Cic. Fam. 15, 4, 14: faire que les alliés, d'infidèles qu'ils étaient, deviennent les plus solidement attachés. - firmior candidatus, Cic. Att. 1, 1, 2: candidat plus sûr du succès. [st1]2 [-] Firmus, i, m., Firma, ae, f.: nom d'homme, nom de femme. --- Inscr.* * *Firmus, Adiectiuum. Plaut. Ferme, Asseuré.\Firmus accusator. Cic. Qui ne flechit point, Asseuré.\Acta alicuius firma. Cic. Qu'on ne casse point.\Firma amicitia. Terent. Ferme, Qui ne varie point, Qui persevere.\Cibus firmus: cui opponitur Imbecillis. Cels. Qui donne grande et forte nourriture.\Firma fides. Plaut. Entiere, Qui ne varie point.\Fundus nec vendibilis, nec pascere firmus. Horat. Qui n'est point suffisant pour nourrir son maistre.\Gener firmus. Terent. Constant et arresté.\Iuuenis firmus. Horat. Fort et puissant.\Nuptiae firmae. Terent. Asseurees.\Firmum pectus. Plaut. Constant.\Potio firma. Celsus. De grand nourrissement.\Rumor firmus. Cic. Un bruit qui dure et se maintient encore, Qui s'entretient tousjours et continue.\In firmiore spe esse. Cic. Estre plus asseuré, Esperer plus fermement.\Firmior valetudo. Plin. Meilleure santé.\Vina firmissima. Virgil. De bonne garde, Forts et puissants.\Firmus. Cic. Sain et renforci.\Firmus ab equitatu. Plancus ad Ciceronem. Qui ha bonne gendarmerie. -
15 candida
candĭdus, a, um, adj. [candeo], of a shining, dazzling white, white, clear, bright (opp. niger, a glistening black; while albus is a lustreless white, opp. ater, a lustreless black; cf. Serv. ad Verg. G. 3, 82; lsid. Orig. 12, 1, 51; Doed. Syn. III. p. 193 sq.) (class., and in the poets very freq.; in Cic. rare).I.Lit.A.In gen.1.Of shining objects, bright:2.stella splendens candida,
Plaut. Rud. prol. 3:sidera,
Lucr. 5, 1209:luna,
Verg. A. 7, 8:lux clara et candida,
Plaut. Am. 1, 3, 49; so,clarā loco luce,
Lucr. 5, 777:stellae,
Hor. C. 3, 15, 6:color candidus Saturni,
Plin. 2, 18, 16, § 79:flamma,
Val. Fl. 8, 247:Taurus (the constellation),
Verg. G. 1, 217:dies,
Ov. Tr. 2, 142: aqua, Mart, 6, 42, 19: lacte, Varr. ap. Non. p. 483, 6; cf. id. ib. p. 169, 14.—Hence, an epithet of the gods or persons transformed to gods:3.Cupido,
radiant, Cat. 68, 134:Liber,
Tib. 3, 6, 1:Bassareus,
Hor. C. 1, 18, 11 (cf. id. ib. 1, 2, 31):Daphnis,
Verg. E. 5, 56 Wagn.—Of birds, animals, etc., white:4.anser,
Lucr. 4, 685:avis,
i. e. the stork, Verg. G. 2, 320; cf. Ov. M. 6, 96:ales, i. e. cygnus,
Auct. Aetn. 88:candidior cygnis,
Verg. E. 7, 38:aries,
id. G. 3, 387:agnus,
Tib. 2, 5, 38:equi,
Tac. G. 10.—Of the dazzling whiteness of snow:5.altā nive candidum Soracte,
Hor. C. 1, 9, 1; 3, 25, 10; Ov. H. 16, 250; id. M. 8, 373.—Of resplendent beauty of person, splendid, fair, beautiful:6.Dido,
Verg. A. 5, 571:Maia,
id. ib. 8, 138 Serv.; cf. Serv. ad Verg. E. 5, 56:candidus et pulcher puer,
Hor. Ep. 2, 2, 4:puella,
Cat. 35, 8; Hor. Epod. 11, 27:dux,
id. ib. 3, 9:Lampetie,
Ov. M. 2, 349:membra,
id. ib. 2, 607:cutis,
Plin. 2, 78, 80, § 189:pes,
Hor. C. 4, 1, 27:umeri,
id. ib. 1, 13, 9:bracchia,
Prop. 2 (3), 16, 24:colla,
id. 3 (4), 17, 29:cervix,
Hor. C. 3, 9, 2:ora,
Ov. M. 2, 861:sinus,
Tib. 1, 10, 68:dentes,
Cat. 39, 1 (cf. candidulus) al.—Of the hair, hoary, white (more poet. than canus), Plaut. Most. 5, 2, 27:7.candidior barba,
Verg. E. 1, 29:crinis,
Val. Fl. 6, 60; cf.:inducto candida barba gelu,
Ov. Tr. 3, 10, 22.—Of trees or plants: pōpulus, the white or silver poplar, Verg. E. 9, 41:8.lilia,
id. ib. 6, 708; Prop. 1, 20, 38; Ov. M. 4, 355:folium nivei ligustri,
id. ib. 13, 789:piper,
Plin. 12, 7, 14, § 26. —Of textile fabrics, sails, dress, etc.:B.vela,
Cat. 64, 235:tentoria,
Ov. M. 8, 43:vestis,
Liv. 9, 40, 9: toga, made brilliant by fulling (cf. Liv. 4, 25, 13;v. candidatus),
Plin. 7, 34, 34, § 120; cf. Titinn. ap. Non. p. 536, 23.—So Cicero's oration: In Toga Candida, v. the fragments B. and K. vol. xi. p. 20-25; and the commentary of Asconius, Orell. vol. v. 2, p. 82 sq.— Sup.:candidissimus color,
Vitr. 10, 7; cf. Varr. L. L. 8, § 17 Müll.—Opp. niger, Lucr. 2, 733; Verg. E. 2, 16; id. G. 3, 387; Plin. 12, 10, 42, § 92.—Prov.:C.candida de nigris et de candentibus atra facere,
to make black white, Ov. M. 11, 315; so,acc. to some: nigrum in candida vertere,
Juv. 3, 30.—In the neutr. absol.:* D.ut candido candidius non est adversum,
Quint. 2, 17, 35; and with a gen.:candidum ovi,
the white of an egg, Plin. 29, 3, 11, § 40 (twice); cf.: album ovi, under album.—Poet. and causative, of the winds, making clear, cloud-dis-pelling, purifying:E.Favonii,
Hor. C. 3, 7, 1. —Also poet. for candidatus (= albatus), clothed in white:F.turba,
Tib. 2, 1, 16:pompa,
Ov. F. 2, 654; 4, 906:Roma, i. e. Romani,
Mart. 8, 65, 6.—Candida sententia = candidi lapilli, Ov. M. 15, 47; v. the pass. in connection, and cf. albus, and calculus, II. D.—G.Candidus calculus, v. calculus, II. E.— Subst.: candĭda, ae, f., a game or play exhibited by a candidate for office (late Lat.):II. A.edere candidam,
Ambros. Serm. 81.—Of the voice, distinct, clear, pure, silver-toned (opp. fuscus), Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58; perh. also Cic. N. D. 2, 58, 146 (B. and K. with MSS. canorum; cf. Orell. N cr.).—B.Of discourse, clear, perspicuous, flowing, artless, unaffected:C.elaborant alii in puro et quasi quodam candido genere dicendi,
Cic. Or. 16, 53. candidum et lene et speciosum dicendi genus, Quint. 10, 1, 121; Gell. 16, 19, 1.—And meton. of the orator himself:Messala nitidus et candidus,
Quint. 10, 1, 113:dulcis et candidus et fusus Herodotus,
id. 10, 1, 73:candidissimum quemque et maxime expositum,
id. 2, 5, 19.—Of purity of mind, character ( poet. and in post-Aug. prose), unblemished, pure, guileless, honest, upright, sincere, fair, candid, frank, open:D.judex,
Hor. Ep. 1, 4, 1 (integer, verax, purus, sine fuco, sine fallaciā, Schol. Crucq.):Maecenas,
id. Epod. 14, 5:Furnius,
id. S. 1, 10, 86:animae,
id. ib. 1, 5, 41:pectore candidus,
Ov. P. 4, 14, 43:ingenium,
Hor. Epod. 11, 11:habet avunculum quo nihil verius, nihil simplicius, nihil candidius novi,
Plin. Ep. 2, 9, 4; Vell. 2, 116, 5:candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator,
Sen. Suas. 6, 22:humanitas,
Petr. 129, 11.—Of conditions of life, cheerful, joyous, happy, fortunate, prosperous, lucky:1.convivia,
joyful, Prop. 4 (5), 6, 71:nox,
id. 2 (3), 15, 1:omina,
id. 4 (5), 1, 67:fata,
Tib. 3, 6, 30, Ov. Tr. 3, 4, 34: dies. id. ib. 2, 142:pax,
Tib. 1, 10, 45:natalis,
id. 1, 7, 64; Ov. Tr. 5, 5, 14.—Hence, adv.: candĭdē.Acc. to I., in dazzling white' vestitus, Plaut. Cas. 4, 1, 10.—2.Acc. to II., clearly, candidly, sincerely: candide et simpliciter, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; Quint. 12, 11, 8; Petr. 107, 13.—III.As adj. propr: Candidum Promontorium, in Zeugitana, now C. Bianco, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 23. -
16 candidus
candĭdus, a, um, adj. [candeo], of a shining, dazzling white, white, clear, bright (opp. niger, a glistening black; while albus is a lustreless white, opp. ater, a lustreless black; cf. Serv. ad Verg. G. 3, 82; lsid. Orig. 12, 1, 51; Doed. Syn. III. p. 193 sq.) (class., and in the poets very freq.; in Cic. rare).I.Lit.A.In gen.1.Of shining objects, bright:2.stella splendens candida,
Plaut. Rud. prol. 3:sidera,
Lucr. 5, 1209:luna,
Verg. A. 7, 8:lux clara et candida,
Plaut. Am. 1, 3, 49; so,clarā loco luce,
Lucr. 5, 777:stellae,
Hor. C. 3, 15, 6:color candidus Saturni,
Plin. 2, 18, 16, § 79:flamma,
Val. Fl. 8, 247:Taurus (the constellation),
Verg. G. 1, 217:dies,
Ov. Tr. 2, 142: aqua, Mart, 6, 42, 19: lacte, Varr. ap. Non. p. 483, 6; cf. id. ib. p. 169, 14.—Hence, an epithet of the gods or persons transformed to gods:3.Cupido,
radiant, Cat. 68, 134:Liber,
Tib. 3, 6, 1:Bassareus,
Hor. C. 1, 18, 11 (cf. id. ib. 1, 2, 31):Daphnis,
Verg. E. 5, 56 Wagn.—Of birds, animals, etc., white:4.anser,
Lucr. 4, 685:avis,
i. e. the stork, Verg. G. 2, 320; cf. Ov. M. 6, 96:ales, i. e. cygnus,
Auct. Aetn. 88:candidior cygnis,
Verg. E. 7, 38:aries,
id. G. 3, 387:agnus,
Tib. 2, 5, 38:equi,
Tac. G. 10.—Of the dazzling whiteness of snow:5.altā nive candidum Soracte,
Hor. C. 1, 9, 1; 3, 25, 10; Ov. H. 16, 250; id. M. 8, 373.—Of resplendent beauty of person, splendid, fair, beautiful:6.Dido,
Verg. A. 5, 571:Maia,
id. ib. 8, 138 Serv.; cf. Serv. ad Verg. E. 5, 56:candidus et pulcher puer,
Hor. Ep. 2, 2, 4:puella,
Cat. 35, 8; Hor. Epod. 11, 27:dux,
id. ib. 3, 9:Lampetie,
Ov. M. 2, 349:membra,
id. ib. 2, 607:cutis,
Plin. 2, 78, 80, § 189:pes,
Hor. C. 4, 1, 27:umeri,
id. ib. 1, 13, 9:bracchia,
Prop. 2 (3), 16, 24:colla,
id. 3 (4), 17, 29:cervix,
Hor. C. 3, 9, 2:ora,
Ov. M. 2, 861:sinus,
Tib. 1, 10, 68:dentes,
Cat. 39, 1 (cf. candidulus) al.—Of the hair, hoary, white (more poet. than canus), Plaut. Most. 5, 2, 27:7.candidior barba,
Verg. E. 1, 29:crinis,
Val. Fl. 6, 60; cf.:inducto candida barba gelu,
Ov. Tr. 3, 10, 22.—Of trees or plants: pōpulus, the white or silver poplar, Verg. E. 9, 41:8.lilia,
id. ib. 6, 708; Prop. 1, 20, 38; Ov. M. 4, 355:folium nivei ligustri,
id. ib. 13, 789:piper,
Plin. 12, 7, 14, § 26. —Of textile fabrics, sails, dress, etc.:B.vela,
Cat. 64, 235:tentoria,
Ov. M. 8, 43:vestis,
Liv. 9, 40, 9: toga, made brilliant by fulling (cf. Liv. 4, 25, 13;v. candidatus),
Plin. 7, 34, 34, § 120; cf. Titinn. ap. Non. p. 536, 23.—So Cicero's oration: In Toga Candida, v. the fragments B. and K. vol. xi. p. 20-25; and the commentary of Asconius, Orell. vol. v. 2, p. 82 sq.— Sup.:candidissimus color,
Vitr. 10, 7; cf. Varr. L. L. 8, § 17 Müll.—Opp. niger, Lucr. 2, 733; Verg. E. 2, 16; id. G. 3, 387; Plin. 12, 10, 42, § 92.—Prov.:C.candida de nigris et de candentibus atra facere,
to make black white, Ov. M. 11, 315; so,acc. to some: nigrum in candida vertere,
Juv. 3, 30.—In the neutr. absol.:* D.ut candido candidius non est adversum,
Quint. 2, 17, 35; and with a gen.:candidum ovi,
the white of an egg, Plin. 29, 3, 11, § 40 (twice); cf.: album ovi, under album.—Poet. and causative, of the winds, making clear, cloud-dis-pelling, purifying:E.Favonii,
Hor. C. 3, 7, 1. —Also poet. for candidatus (= albatus), clothed in white:F.turba,
Tib. 2, 1, 16:pompa,
Ov. F. 2, 654; 4, 906:Roma, i. e. Romani,
Mart. 8, 65, 6.—Candida sententia = candidi lapilli, Ov. M. 15, 47; v. the pass. in connection, and cf. albus, and calculus, II. D.—G.Candidus calculus, v. calculus, II. E.— Subst.: candĭda, ae, f., a game or play exhibited by a candidate for office (late Lat.):II. A.edere candidam,
Ambros. Serm. 81.—Of the voice, distinct, clear, pure, silver-toned (opp. fuscus), Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58; perh. also Cic. N. D. 2, 58, 146 (B. and K. with MSS. canorum; cf. Orell. N cr.).—B.Of discourse, clear, perspicuous, flowing, artless, unaffected:C.elaborant alii in puro et quasi quodam candido genere dicendi,
Cic. Or. 16, 53. candidum et lene et speciosum dicendi genus, Quint. 10, 1, 121; Gell. 16, 19, 1.—And meton. of the orator himself:Messala nitidus et candidus,
Quint. 10, 1, 113:dulcis et candidus et fusus Herodotus,
id. 10, 1, 73:candidissimum quemque et maxime expositum,
id. 2, 5, 19.—Of purity of mind, character ( poet. and in post-Aug. prose), unblemished, pure, guileless, honest, upright, sincere, fair, candid, frank, open:D.judex,
Hor. Ep. 1, 4, 1 (integer, verax, purus, sine fuco, sine fallaciā, Schol. Crucq.):Maecenas,
id. Epod. 14, 5:Furnius,
id. S. 1, 10, 86:animae,
id. ib. 1, 5, 41:pectore candidus,
Ov. P. 4, 14, 43:ingenium,
Hor. Epod. 11, 11:habet avunculum quo nihil verius, nihil simplicius, nihil candidius novi,
Plin. Ep. 2, 9, 4; Vell. 2, 116, 5:candidissimus omnium magnorum ingeniorum aestimator,
Sen. Suas. 6, 22:humanitas,
Petr. 129, 11.—Of conditions of life, cheerful, joyous, happy, fortunate, prosperous, lucky:1.convivia,
joyful, Prop. 4 (5), 6, 71:nox,
id. 2 (3), 15, 1:omina,
id. 4 (5), 1, 67:fata,
Tib. 3, 6, 30, Ov. Tr. 3, 4, 34: dies. id. ib. 2, 142:pax,
Tib. 1, 10, 45:natalis,
id. 1, 7, 64; Ov. Tr. 5, 5, 14.—Hence, adv.: candĭdē.Acc. to I., in dazzling white' vestitus, Plaut. Cas. 4, 1, 10.—2.Acc. to II., clearly, candidly, sincerely: candide et simpliciter, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1; Quint. 12, 11, 8; Petr. 107, 13.—III.As adj. propr: Candidum Promontorium, in Zeugitana, now C. Bianco, Mel. 1, 7, 2; Plin. 5, 4, 3, § 23. -
17 candida
ae f. (sc. toga)белая тога Spart (см. candidatus II) -
18 candidatorius
candidātōrius, a, um [ candidatus ] -
19 candidus
a, um [ candeo ]1) ослепительно белый, белоснежный (lilia V; vestis L; toga C etc.)c. nive H — белый от снега2) седой, серебристый (barba V; caput Pl)3) ослепительно-красивый, блистающий красотой (Dido V; puer H)4) ясный, яркий, сияющий, лучезарный (lux Pl; stella Pl, H; sol Ctl, O)5) одобрительный, соглашающийся, благоприятный (см. calculus 4.)6) радостный, счастливый, безоблачный, безмятежный (nox Prp; hora O; fatum Tib, O; convivia Prp; concordia M)7) чистый, ясный, звучный ( vox PM)8) ясный, понятный (genus dicendi C, Q)9) искренний, чистосердечный, честный (judex, anima H)10) одетый в белое ( turba Tib — см. candidatus) -
20 cretatus
crētātus, a, um [ creta ]натёртый мелом, набелённыйcretatis (или albis) pedibus advenire погов. PM — прийти как раб ( у приводимых на продажу рабов ноги натирались мелом)cretāta ambitio Pers — соискание государственных постов (см. candidatus II)
См. также в других словарях:
Candidatus — Saltar a navegación, búsqueda Candidatus en clasificación científica es un término formal que se coloca antes del género y la especie de una bacteria que no puede mantenerse en una Colección de Cultivo Bacteriológico . Un ejemplo podría ser… … Wikipedia Español
Candidatus — (Latin for candidate of Roman office, named after the white gown worn by Roman senators) in scientific classification is a formal word that is placed before the genus and species name of a bacteria like organism that cannot be maintained in a… … Wikipedia
Candidātus — (lat.), in Rom Bezeichnung der Bewerber um die Ehrenstellen (Quästur, Volkstribunat, Ädilität, Prätur, Konsulat), die sich durch eine glänzend weiße Toga (toga candida) bemerklich zu machen pflegten. Ihre Bemühungen um die Stimmen der Wähler… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Candidatus — Candidātus (lat.), s. Kandidat (vgl. Cand.) … Kleines Konversations-Lexikon
Candidatus — Das Wort Candidatus stammt ursprünglich aus dem lateinischen Sprachgebrauch für den Anwärter auf ein öffentliches Amt im Römischen Reich und wird als Lehnwort „Kandidat“ auch im Deutschen verwendet. In der ursprünglichen Form hat Candidatus heute … Deutsch Wikipedia
Candidatus Carsonella ruddii — Saltar a navegación, búsqueda ? Candidatus Carsonella ruddii Clasificación científica Dominio: Bacteria Filo … Wikipedia Español
Candidatus Carsonella Ruddii — Candidatus Carsonella ruddii … Wikipédia en Français
Candidatus carsonella ruddii — Candidatus Carsonella ruddii … Wikipédia en Français
Candidatus philologiæ — Candidatus philologiae (male) or Candidata philologiae (female), often abbreviated cand.philol. is an academic degree in Arts and Letters at Danish and Norwegian Universities. It is roughly equivalent to a Master s degree, but it consists of 4+2… … Wikipedia
Candidatus juris — (male), Candidata juris (female), abbreviated cand. jur. is an academic degree issued after five years study of law in Denmark and after six years in Norway.NorwayAfter the Quality Reform the title is no long issued in Norway, replaced by the… … Wikipedia
Candidatus principis — • Candidatus principis, см. Quaestor, Квестор, 5 … Реальный словарь классических древностей